ΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ALBUMS ΤΟΥ 2017

10 Elbow – ‘Little Fictions’

Το έβδομο album του αγαπημένου αυτού συγκροτήματος από το Bury στην περιοχή του Manchester στην Αγγλία που έρχεται ως επιστροφή μετά την πρώτη σόλο δουλειά του τραγουδιστή Guy Garvey. Ενώ μουσικά το ύφος τους παραμένει το ίδιο όπως στις προηγούμενες δουλειές τους, εδώ στιχουργικά υπάρχει μια μεγαλύτερη αισιοδοξία και τα τραγούδια εκπέμπουν ένα νέο ξεκίνημα.

9 Robyn Hitchcock – ‘Robyn Hitchcock’

«Το Nashville είναι ένα πολύ καλό μέρος για να κάνεις ψυχεδελική ροκ μουσική» αναφέρει ο ακράτητος βρετανός βετεράνος τραγουδοποιός των Soft Boys, Robyn Hitchcock που τώρα ζει σ’αυτή τη θρυλική πόλη της μουσικής, εκεί όπου έφτιαξε με παραγωγό τον Brendan Benson των Raconteurs το υπέροχο αυτό φερώνυμο album, το δυνατότερο του, για δεκαετίες τώρα. 

8 Circuit Des Yeux – ‘Reaching for Indigo’

Το εντυπωσιακό έκτο album της Αμερικανής βαθύφωνης τραγουδοποιού Haley Fohr που παρουσιάζεται ως Circuit Des Yeux, το εμπνεύστηκε μετά από μια μεγάλη αλλαγή στην προσωπική της ζωή όταν, ουσιαστικά, κάποια αόρατη δύναμη την έκανε να φύγει από την κατοικία της για να προετοιμαστεί για ένα μαζικό κύμα αλλαγών και επιβεβαίωσης από το σύμπαν. 

7 Steven Wilson – ‘To the Bone’

Ο ιδιαίτερα δραστήριος, ηγέτης της σύγχρονης προοδευτικής ροκ και δημιουργός των Porcupine Tree, Steven Wilson, δεν απογοητεύει ποτέ με κάθε κυκλοφορία καινούριου album και επιστρέφει και φέτος στη λίστα μας με τα καλύτερα της χρονιάς με το πολυδιάστατο To the Bone.

6 The National – ‘Sleep Well Beast’

Η μεσολάβηση της μέσης ηλικίας ταιριάζει στον Matt Berninger και την ομάδα του, The National, αφού η λαμπρή κομψότητα που τους χαρακτηρίζει τους ανέβασε σε ένα καινούριο ζενίθ με το έβδομο album, Sleep Well Beast. Η μετακίνηση από την Νέα Υόρκη και οι πολλές ασχολίες με άλλα project δεν επηρέασαν τη διαισθητική χειροτεχνία αυτών των τραγουδιών, αντίθετα, μια ήσυχη κρίση στο γάμο του Berninger κάνει τα τραγούδια να έχουν κάτι το ξεχωριστό πόσο μάλλον όταν οι στίχοι είναι γραμμένοι από τη σύζυγό του, Carin Besser. 

5 Fleet Foxes – ‘Crack-Up’

Ο Robin Pecknold επανενώνει τους Fleet Foxes μετά από ένα διάλειμμα στο οποίο σπούδαζε στο Columbia University και φτιάχνει ακόμα ένα αριστούργημα, τώρα μάλιστα χωρίς τον drummer και σήμερα πλέον σόλο καλλιτέχνη, Father John Misty. Ο Pecknold δεν έχει χάσει τίποτε από την ικανότητά του να φτιάχνει απίστευτες φωνητικές αρμονίες αλλά ο φιλόδοξος τραγουδοποιός προσθέτει ένα καινούριο στοιχείο, αυτό των πολυμερών τραγουδιών μεγάλης διάρκειας που επαυξάνεται με κάθε είδους φιλελεύθερης εσωτερίκευσης. Το Crack-Up είναι ένα αληθινά σοβαρό album, καθόλου πομπώδες και πολύ, πολύ όμορφο! 

4 Queens of the Stone Age – ‘Villains’

Προσλαμβάνοντας τον εμπορικά πετυχημένο παραγωγό Mark Ronson για να μεγιστοποιήσει τις χορευτικές δυνατότητες της γεμάτης πιασάρικων ροκ μοτίβων της μουσικής τους, οι Queens of the Stone Age και ο ηγέτης τους Josh Homme έκαναν μια πολύ έξυπνη κίνηση. Παρόλο που ασχολήθηκε πρόσφατα ως παραγωγός για το τελευταίο album του Iggy Pop προσπαθώντας να τον ξαναφέρει πίσω στις μεγάλες επιτυχίες που είχε την εποχή που δούλευε με τον αξέχαστο David Bowie, ο Josh Homme εδώ με το συγκρότημα του φτιάχνει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της καριέρας του. 

3 LCD Soundsystem – ‘American Dream’

H επιστροφή και η επανένωση των LCD Soundsystem του James Murphy που στο μεσοδιάστημα βοήθησε στην παραγωγή του κύκνειου άσματος του David Bowie, Blackstar. Το τελευταίο τραγούδι μάλιστα του American Dream είναι μια μνεία σ’αυτό το ίνδαλμα του Murphy, και εκτός από τον Bowie υπάρχουν αναφορές, έστω υποσυνείδητα στους Talking Heads, τους Cure και τους Joy Division. Ό,τι καλύτερο και πιο μοντέρνο στο χώρο της χορευτικής ροκ που θα μπορούσε ένας μεσήλικας να προσφέρει βάζοντας γυαλιά σε πολλούς νεαρότερους του. 

2 The War On Drugs – ‘A Deeper Understanding’

Με τη συνέχεια της προηγούμενης δουλειάς του Adam Granduciel με τους War On Drugs, Lost in the Dream, το A Deeper Understanding τελειοποίησε περαιτέρω τη φόρμουλα του συγκροτήματος με τους μοτορικούς ρυθμούς να επιστρώνονται προσεκτικά με παλιών γενεών synthesisers, με άφθαρτους σηματοδότες προς την καρδιά του κλασικού ροκ φτιάχνοντας έτσι ένα ολοκληρωμένο αριστούργημα. 

1 Laura Marling – ‘Semper Femina’

Γραμμένο όπως συνήθως γίνεται κατά τη διάρκεια περιοδείας, το Semper Femina, το έκτο album της ταλαντούχας βρετανίδας τραγουδοποιού Laura Marling, είναι μια τυπικά σοφή και κομψή εκτροπή στο θέμα του «τι πραγματικά απελευθερώνει τις γυναίκες και τι όχι». Σε παραγωγή Blake Mills, το album επαναφέρει την Marling στο ακουστικό τραγούδι αλλά με ένα απόκρυφο funk ιδιαίτερα στο εξαιρετικό εισαγωγικό τραγούδι Soothing που κατατάξαμε 2^ο καλύτερο της χρονιάς, ένα τρομακτικά μαγικό άσμα που απωθεί έναν υπερφυσικό εισβολέα.